Historia banku
Bank Spółdzielczy w Grybowie rozpoczął swoją działalność 19 kwietnia 1877 roku pod nazwą Towarzystwo Zaliczkowe, które swoim działaniem obejmowało cały ówczesny powiat grybowski. Inicjatorami jego powstania, a także organizatorami, byli uczestnik Powstania Styczniowego, późniejszy założyciel apteki w Grybowie mgr farmacji Karol Tulszycki i burmistrz Grybowa dr Adam Jakubowski.
W pierwszym roku działalności Towarzystwo Zaliczkowe zrzeszało 35 członków, głównie właścicieli ziemskich. Celem Towarzystwa było zarówno dążenie do poprawy sytuacji materialnej miejscowej ludności przez udzielanie wsparcia finansowego w formie pożyczek, jak również oddziaływanie społeczno – wychowawcze ukierunkowane na rozbudzanie patriotycznego ducha narodowego oraz udzielanie poparcia i niesienie pomocy finansowej organizacjom walczącym o polskość.
Działalność Towarzystwa zyskała powszechną aprobatę społeczeństwa, co skutkowało systematycznie wzrastającą liczbą członków oraz realizowanych zadań.
W dniu 23 lutego 1905 roku Rada Towarzystwa podjęła uchwałę o rozpoczęciu budowy własnego budynku. Inwestycja finansowana była ze środków własnych i zaciągniętego kredytu w Banku Zaliczkowym we Lwowie. Cztery lata później Towarzystwo przeniosło się do nowej siedziby.
Dynamicznie rozwijający się ruch ludowy w znacznym stopniu wpłynął na rozwój świadomości społecznej ludności wsi. W latach 1910-1920 powstał szereg mniejszych kas pożyczkowych (w Gródku, Krużlowej, Kąclowej, Ptaszkowej i Siołkowej), zwanymi Kasami Stefczyka. Ich celem była obrona ludności wiejskiej przed lichwą, wspomaganie działalności gospodarczej wsi i umacnianie pozycji materialnej chłopskiej rodziny.
W 1943 roku Towarzystwo zmieniło nazwę na Bank Spółdzielczy im. dr Stefczyka w Grybowie. W wyniku wprowadzonej reformy bankowej z 1948 roku bank w roku 1949 przejął działające w okolicznych miejscowościach Kasy Stefczyka. W latach 1950-1956 nastąpiło znaczne ograniczenie działalności banku, który został przekształcony w Gminną Kasę Spółdzielczą (GKS), działającą wprawdzie na podstawie ustawy o spółdzielniach, lecz spółdzielnią będąc tylko formalnie. Podporządkowana organizacyjnie Bankowi Rolnemu a od 1953 roku Narodowemu Bankowi Polskiemu, stała się jego aparatem pomocniczym o poszerzonym zakresie czynności, zwłaszcza w zakresie finansowania skupu płodów rolnych przez spółdzielnie „Samopomoc Chłopska”. W sierpniu 1957 roku Zjazd Delegatów Kas Spółdzielczych powołał do życia związek Spółdzielni Oszczędnościowo-Pożyczkowych (SOP), jako centralę organizacyjno-rewizyjną. Spółdzielnia została uprawniona do udzielania pożyczek z własnych środków, udzielania zapomóg członkom oraz do gromadzenia wkładów oszczędnościowych. Przywrócona została dość spora, jak na te czasy, samodzielność i samorządność.
Uchwalone Prawo bankowe w 1975 roku dało wszystkim spółdzielniom oszczędnościowo-pożyczkowym jedną wspólną nazwę: bank spółdzielczy. Powołany do życia został Bank Gospodarki Żywnościowej jako organizm państwowo-spółdzielczy, w którym 46% udziałów należało do banków spółdzielczych. Wprowadzony został ścisły podział kompetencji między BGZ i BS w zakresie obsługi całego kompleksu gospodarki żywnościowej, z wyjątkiem spółdzielczości handlowej, a także ludności wiejskiej oraz rzemiosła, przemysłu i handlu. BGZ obsługiwał osoby prawne a banki spółdzielcze osoby fizyczne. Obowiązujące wówczas prawo nadal urzędowo ograniczało samodzielność naszego banku poprzez stosowanie sztywnych stóp procentowych od kredytów i depozytów, wysoką stopę podatku dochodowego i sztywne taryfikatory płac.
Początek ustrojowej transformacji zdeterminował zmiany w strukturach spółdzielczości bankowej. Nabrało przyspieszenia tempo zmian i uchwalania nowych ustaw oraz podejmowania fundamentalnych decyzji. Prawo bankowe z 31 stycznia 1989 roku zwiększyło autonomię banku i poszerzyło możliwości działania ekonomicznego. 20 stycznia 1990 roku na mocy ustawy o zmianach w organizacji i działalności bankowości spółdzielczej Bank Gospodarki Żywnościowej przestał być centralnym związkiem BS. Ustawa pozostawiła wprawdzie możliwość wzajemnej współpracy BS z BGZ, ale na zasadzie dobrowolnej umowy w dziedzinie ekonomiczno-finansowej, rozliczeniowej, kredytowej czy technicznej. Część BS odrzuciła jednak ofertę BGZ podejmując decyzję o przystąpieniu do tworzenia spółek akcyjnych – banków zrzeszających banki spółdzielcze.
Bank Spółdzielczy w Grybowie został założycielem a następnie akcjonariuszem Banku Unii Gospodarczej w Warszawie, który w latach 1992 – 1999 pełnił dla banku funkcję banku zrzeszającego.
Historycznym wydarzeniem w najnowszych dziejach spółdzielczości bankowej była ustawa z 24 czerwca 1994 roku o restrukturyzacji banków spółdzielczych i BGZ, tworząca nowy stan prawny - trójszczeblową strukturę spółdzielczości bankowej, obejmującą banki spółdzielcze, banki regionalne i bank krajowy. Powołanych zostało dziewięć banków regionalnych a wśród nich Małopolski Bank Regionalny w Krakowie. Miały one charakter spółek akcyjnych a akcjonariuszami były banki spółdzielcze. W 1999 roku bank wystąpił ze zrzeszenia Banku Unii Gospodarczej i zawarł nową umowę zrzeszenia z Małopolskim Bankiem Regionalnym w Krakowie, który w roku 2002 wraz z pięcioma innymi bankami regionalnymi i zrzeszającymi utworzył Bank Polskiej Spółdzielczości. Powstał bank, który wraz z jego udziałowcami – bankami spółdzielczymi, tworzy największe w Polsce zrzeszenie banków spółdzielczych – Grupę BPS. Zrzesza 350 banków spółdzielczych, co stanowi ok. 55% banków należących do sektora spółdzielczego.
Z dniem 1 stycznia 2001 roku, w celu sprostania wymogom Komisji Nadzoru Bankowego w zakresie wysokości zgromadzonych przez banki spółdzielcze kapitałów, nastąpiło połączenie się Banku Spółdzielczego w Grybowie z sąsiednimi bankami, mającymi siedziby w Bobowej, Korzennej i Uściu Gorlickim. Dotychczasowy okres wspólnego działania i osiągane wyniki potwierdzają słuszność podjętych wówczas decyzji. Ponad 130 letni okres działalności ugruntował pozycję Banku Spółdzielczego w Grybowie na lokalnym rynku finansowym.
Długoletnie doświadczenie, dobra znajomość lokalnego środowiska, troska o Klienta, wykwalifikowana kadra i wprowadzanie nowoczesnych technologii zapewniają jego systematyczny rozwój.
Obecnie Bank Spółdzielczy w Grybowie zrzesza ponad sześć tysięcy członków. Posiada 15 placówek w tym 3 oddziały i 10 punktów obsługi klienta. Zatrudnia ponad 70 wykwalifikowanych i kompetentnych pracowników. Jest bankiem uniwersalnym, oferującym swoje usługi osobom fizycznym, rolnikom, podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą oraz jednostkom samorządowym.